“ÇOCUĞUMLA ARKADAŞ GİBİ OLMAM DOĞRU MU? “

Özellikle gençlik yıllarında anne babası ile sıkıntılı iletişim süreçleri yaşayan ebeveynler tüm iyi niyetleriyle biz bu sıkıntıları çocuğumuza yaşatmayalım bakış açısıyla “çocuğumla arkadaş gibiyim” felsefesini benimseyebilirler.

Oysaki arkadaşlıkta eşitlik vardır. Anne babalar ise çocuklarıyla eşit değil, onların ebeveynleridir. Dengeyi korumak çok önemlidir.

Anne babanın çocuğuyla arkadaş olmamasından kasıt sert olmak, bağırmak ya da kızmak demek değildir. Ebeveynler çocukların desteğe ihtiyaç duydukları zamanda sığınabilecekleri ve yardım isteyebilecekleri kişilerdir. Anne babalar çocuklarının yaşına, gelişimine izin vererek, ihtiyaçlarına uygun sınırlar koymalılardır.

Çocuğunuzla arkadaş olmaya çalışmak bir hatadır. Çocukların ebeveynlerinin güçlü duruşlarına ihtiyaçları vardır. Çocuklarımızın hayatları boyunca pek çok arkadaşı olacaktır fakat gelişimleriyle ilgili onlara rehber olan tek bir anne babası olacaktır.