“ÇOCUKLARDA YEMEĞE DİRENÇ“

“Çocuğum hiç yemek yemiyor.”

“Bütün gün yemek yemese umurunda bile olmaz.”

“Ben yemeklerini zorla ben yedirmesem bütün gün yemek yemez.” gibi cümleleri ve bazı çocukların yemeklerde çok seçici olduklarını, tek yönlü beslendiklerini, yemeğe karşı çok isteksiz olduklarını pek çok anne babadan duyabiliriz.

Çocuklar, daha bebeklik dönemlerinden itibaren yemek yiyerek veya yemeyerek ailelerini etkileyebildiklerini ve denetim altında tutabileceklerini keşfederler. Yemek yerken işleri zorlaştırarak, ailelerin dikkatini kendilerine çekebilirler, kızgın oldukları anne veya babaya tepki olarak yemek yememeği seçebilirler.

Bu süreçte zorlanan ebeveynlere yönelik çeşitli öneriler;

-Çocuğun, yemek yemesinin ya da yememesinin ebeveyninin duygusunu etkileyebildiğini hissetmemesi önemlidir.

-Evde çocuğun yemeğini ne kadar yediğinin gündem olmaması, sürekli yemek konusunun konuşulmaması ve ebeveynlerin yemekle ilgili ısrarcı tavırlar sergilememesi gerekmektedir.

-Yemek saatlerinde ailenin tüm üyelerinin mümkünse masaya birlikte oturması ve çocuğun yiyebileceği miktarda abartısız bir porsiyonun servis edilmesi uygundur.

-Yemeğini yemeyen çocuğun tabağının yemek saati bitiminde masadan alınıp bir sonraki öğüne kadar alternatif hiçbir yiyecek verilmemesi ve bir sonraki öğünde de aynı tutumun sergilenmesi çocuğun evdeki yemek düzenine ve ebeveyninin kararlılığına yönelik farkındalık kazanmasını sağlayacaktır.

-Evde çocuğa aç olduğunu hissedecek fırsatın verilmesi, çocuk yemek yemediği için minik atıştırmalıklar vererek alternatif seçenekler yaratılmaması gerekir.

-Evdeki bir yetişkinin yemek saatinde yemek masasından kalkıp giden ve   yemeğe direnç gösteren çocuğun arkasından tabakla giderek birkaç kaşık daha yemesi konusunda ısrarcı tavırlar sergilemesi doğru değildir.

-Ayrıca yemeklerde seçici olduğunu çocuğunuzun duyabileceği alanlarda farklı kişilerle paylaşmamaya özen göstermek de son derece önemlidir.