Çocuklar gözledikleri olayları hayali olarak canlandırarak zihinsel imgeleri oluştururlar.  Bu zihinsel imgelerle zihin dünyalarını zenginleştirirler.

Çocuk doğduğu andan başlayarak duyu organlarıyla pek çok gözlem yapar.  Özellikle yetişkinlere tutkun olduğu için onları gözlemler, işlerini nasıl yaptıklarına bakar, onların kullandıkları nesneleri inceler, kendisi de kullanmak ister, kullanmaya çalışır, gerekli bilgileri biriktirir ve hareketlerini taklit eder.  Bu sadece mekanik bir taklit değildir.  Temelde çocuk ne yaptığını bilmekte, yetişkin gibi olmak istemekte, kendini yetişkinin yerine koymaktadır.  En önemlisi zihnini ve kişiliğini yapılandırmaktadır.  Hayali oyununu ihtiyacına ve isteklerine göre titiz bir çabayla, keyifle, coşkuyla, düşünerek ve doğal bir şekilde oluşturmaktadır.  Hayali oyun ve rol yapma çocuk için çok ciddi çok yapıcı bir uğraştır.  Çocuğun hem zihinsel becerilerini hem de kişiliğini geliştirir.  Bu nedenle yetişkinlerin çocuğun hayali oyunlarına ve rol yapma süreçlerine derin bir saygı duyması ve onu bu yönde yüreklendirecek şekilde davranması gerekir. 

 Hayali oyun oynayan bir çocuk, aklını kullanarak, özgün çabalarıyla, özgür bir biçimde coşkuyla dikkatini yoğunlaştırarak kendini oynadığı oyuna, role verir. Güdülenmeye ihtiyacı yoktur.  Hoşnutluk, sevinç ve mutluluk duyarak bu rolü sürdürür.  Böylelikle yaşadığı olayları ve çevresinde yapılanları öğrenmeye, benimsemeye, önemlerini görmeye ve anlamaya başlar.  Onları denetleme olanağını bulur.  Gözlemlerinden edindiği izlenimleri ve zihinsel imgeleri organize ederek, düzenleyerek, yaratıcılığını kullanarak uygulamaya geçirir.  Bu zihinsel imgeleri güçlendirerek zekasını geliştirir.  Endişeleri var ise kurtulur.  Hayalle gerçek arasında bağ kurar.

Hayali oyun oynamanın ve rol yapmanın çocukların sosyal gelişiminde önemli bir yeri vardır.  Çocuk hayali oyunla sosyal davranışları öğrenir ve benimser. 

Her çocuk muhteşem bir yaratıcı kapasite ile doğar. Bu nedenle çocuğa verilecek eğitimin onun yaratıcılığını ortaya çıkaracak ve geliştirecek nitelikte olması hedeflenir. Çocuğun duygusal, sosyal, zihinsel, bedensel gelişimi için düzenlenecek tüm etkinliklerin, onun özgün ve özgür olmasını, değişik ve keşif yapıcı bir biçimde davranmasını, düşünce zenginliği ile yaratıcılığını harekete geçirmesini ön plana çıkaracak biçimde olmasına önem verilmelidir.  Bu bağlamda çocuk, duygu ve düşüncelerini oyunlarda ve etkinliklerde, kendisine en uygun gelecek bir biçimde kendiliğinden, istediği gibi dışa vurabilmelidir.  Bu nedenle, çocuğun gelişimi için yapılacak tüm etkinlikler, onun yapıcı, yaratıcı enerjisini ve üretken gücünü uyaracak şekilde yapılandırılarak uygulamaya konulmalıdır. Bu yönde EBEVEYNLER çocuğun tüm algılarına, duyumlarına, duygularına, düşüncelerine, iç özgürlüğünü yaşamasına çok önem vermeli ve derin saygı duymalıdır. 

Her çocukta güçlü bir biçimde çevresinde yer alan nesneleri görmek, incelemek, sesleri duymak, koklamak, tatma isteği vardır.  Her çocukta yine güçlü bir biçimde içgüdüsel olarak kendiliğinden harekete geçme, eylem yapma, üretme, çizme, boyama, model yapma, dans etme, şarkı söyleme ve yapıcı olma isteği vardır. Bunları geliştirmek için, her çocukta beş duyuya dayalı ÖZGÜN algıları, duyumları, sezgileri, imgelemleri, becerileri pekiştirici ve güçlendirici yaklaşımları kullanmalıdır. Bu yaklaşım gerçekleştirildiğinde çocuk kendini olduğu gibi kabul edildiği bir ortamda bulur.  Kendi kendini ne yapacağına karar verme, yaratıcı enerjisini kullanma, konuyu, üretim şeklini, süreçleri, araç gereçleri özgürce, özgünce seçme ve kullanma yönünde güdüler.  Duyularından, sezgilerinden ve imgelemlerinden yararlanır. Yaratıcı olmaktan ve rol yapmaktan keyif alır.  Etkinliklerde kullandığı araç ve gereçlerin, malzemelerin niteliğini keşfeder. Kendiliğinden, yaratıcı bir biçimde coşkuyla oyun oynar, etkinlikler ve rol yapar, araştırmalara, deneyimlere girişir.  Tasarımlar ve keşifler yapar.  Yeni özgün yöntemler dener.  Örneğin, çocuk resminde bir yer ya da deniz çizer.  Yere çiçekler ve bir ev yerleştirir.  Resminin üst bölümüne bir güneş koyar.  Bu çocuk özgürce deneyimleriyle fiziksel çevresini incelemiş, yer ve gök kavramlarını, bu kavramın sembol imgelerini görsel ve imgesel biçimde görme duyusuyla edinerek, duyumlarına saygı duyarak, duygusallığını kullanarak resminde belirtmiştir.  Beş yaşında bir çocuk kağıdın altına mavi bir renkle bir buzlanmış deniz yapmış, bu denizin üzerine kağıdın üst bölümüne doğru giden dalgaları koymuş ve bunları hava çok soğuk olduğu için donduğunu söylemiştir.  Bu çocuk da bazı sembol imgeleri, görsel ve dokunsal bir biçimde görme ve dokunma duygularını kullanarak elde etmiştir.

ÇANTA

Hızlı toplanmayı sağlayan ve yer tutmayan başka bir şey de plastik olmayan bir çantadır. Büyük bir çantayı kapının arkasına asın, çocuğunuz bazı şeyleri kolayca buraya koyabilir. Bunu, pijamadan çoraplara ya da küçük oyuncaklara kadar pek çok şey için kullanabilirsiniz.

DAĞINIKLIĞI SINIRLAYIN

Çocuğunuzun yatak odası ya da oyun odasının, çoğu zaman dağınık olacağı kesin. Oyunun ortasında ya da eğlencenin doruğundayken de ondan odayı toplamasını istemek haksızlık olur. Bu dağınıklığı engellemenin bir yolu, artık büyüdüğü̈ için, çocuğunuzun kullanmadığı oyuncakları çıkarmak ya da daha sonra geri vermek üzere almaktır. Çocuğunuza, bir oyuncakla işi bitince diğeriyle oynamadan önce ilkini kaldırması gerektiği konusunda alışkanlık kazanmasına yardımcı olun. Küçük bir oda o kadar karışabilir ki, çocuğunuz istediği şeyi bulamaz ve rahatlıkla oyun oynayamaz.

ÇOK FAZLA ŞEY İSTEMEMEK

On sekiz aylık bir çocuk, oyuncakları bir kutuya koymaya bayılacaktır, özellikle de bunu birlikte yapıp ne yaptığınız üzerine onunla konuşuyorsanız. Bir yıl sonra çocuğunuzdan, oyuncaklarından birkaçını kaldırmasını söyleyebilirsiniz; fazlasını istemek onu bundan soğutabilir. 2,5-4 yaş arasındaki çocuğunuz çekmecelere giysi koyabilir ve neyin nereye konması gerekliğini öğrenir. Birlikle toplama ve neyin nereye konacağı üzerine konuşmak oldukça etkili olur. 4 yaşından itibaren, çocuğunuza kendisinin toplanması ve yerleştirme işlerini yapması görevlerini verebilirsiniz.

BIRAKIN O YAPSIN

3-4 yaşındaki çocuğunuz bir şeyleri yerine koyarken sizin kadar düzenli olmayacaktır; dolayısıyla, işi ondan önce bitirme- meye bakın. Oyuncaklarını kaldırdıysa, bazıları yanlış̧ kutularda da olsa, her şeyi olduğu gibi bırakın ve onun bu çabasını destekleyin. Çocuğunuz yatağını yapıyorsa, sonuç̧ pek hoş̧ görünmese de bunu ona belli etmeyin; iyi görünmediğini düşünürse ya da toplamaya siz yardım ederseniz işi iyi yapamadığını düşünür ve bundan soğur. Çok gerekliyse, onun olmadığı zamanlarda güç̧ gerektiren işleri siz yapabilirsiniz.

Çeviri: Tidy up Your Room, Early Childhood Today

YARIŞ YAPIN

Toplanma, özellikle de iş bitmeden tekrar oyuncaklarla oynamaya başlayan çocuk için oldukça bezdirici bir iş haline dönüşebilir. Küçük bir çocuk için, "Haydi bakalım 20'ye kadar saymadan" ya da "çizgi film başlamadan oyuncaklarını toplayabilecek misin?" diyerek de toparlanmayı oyuna dönüştürebilirsiniz. Çocuklarınız büyüdükçe, daha büyük kardeşleriyle, en hızlı kim odasını toplayacak yarışı yaptırabilir; saat tutarak da var olan rekoru kimin kıracağına bakabilirsiniz.

SAKLAYIN

Kaybolan oyuncak ya da diğer eşyaların en çok bulunduğu yer yatak altlarıdır. Buranın tek çorapların ya da kaybolan yap-boz parçalarının bulunduğu tozlu bir mağara olmasındansa, düzenli bir depolama alanı olmasını sağlayabilirsiniz. Yatak altlarına bu iş için özel kutular koyabilirsiniz.

TEMİZLİK

Çocuğunuz yürümeye başladıktan sonra, sizi temizlik, toz alma gibi işlerde taklit edecektir. Bu tip oyunlar hazırlayarak, ona temizlik alışkanlıkları verebilirsiniz. Örneğin, ona oyuncak bir temizlik seti alabilirsiniz. Çocuğunuz büyüdükçe, bu kurgulanmış̧ oyunu gerçeğe dönüştürerek, ona eğlenerek yapabileceği ev işleri verebilirsiniz. Çocuğunuza masayı silmek, parlatmak ya da çiçekleri sulamak gibi basit görevlerin yanında, kitap, oyuncak ve giysilerini toplamak gibi işler de verebilirsiniz.

“BİLMİYORUM KUTUSU”

Eğer çocuğunuz bir oyuncağını ya da giysisini hangi çekmeceye koyacağını bilmiyorsa, bunları yanlış̧ yere koyacaktır. Bu nedenle bir "bilmiyorum" kutusu yapın ve bunun içinde birikenleri toplarken ona yardımcı olarak birlikte yerlerine koy.

SEPET

Çocuğunuz büyüdükçe, oyuncakları toplamak ya da temiz giysileri yerlerine koymak gibi davranışlar geliştirebilir. Bunu düzenli hale getirmek için, kapı yanına büyük bir kutu koyun ve kaldırılması gereken eşyaları buna yerleştirin; çocuğunuz da o eşyaları bu kutudan alıp asıl yerlerine aktarsın.

PAYLAŞIN

Eğer bir odayı paylaşan iki çocuğunuz varsa, her birine ait çekmece ve raf gibi yerler belirleyin. Her zaman, daha büyük olan çocuğunuzu destekleyin; çünkü̈ o, küçük kardeşine, eşyalarına karşı daha dikkatli davranması konusunda yardımcı olabilir. "ŞİMDİ TOPLAMA ZAMANI" Günün ya da haftanın belirli bir zamanını evde toparlanma saati olarak belirleyin. Örneğin, "tamam, şimdi, banyodan/yataktan/masaldan önce toplanma zamanı" diyerek çocuğunuzla ve esinizle birlikte evinizi toplayabilirsiniz.

Sizin çocuğunuz da tıpkı diğer çocuklar gibi çoğu zaman odasını ve evin her köşesini dağıtıyor mu?

Çocuğunuzun, eğlenceli bir şekilde odasını ve eşyalarını düzenli tutabilmesine yardımcı olabilirsiniz.

Çocuğunuzun odasında zor açılan çekmeceler ve yüksek dolaplar varsa, bunlar etrafı toplamak konusunda çocuğunuzun hevesini kırabilir. Odaya konulan bir sandık, oyuncakların toplanması için kolaylık yaratır. Toplama zamanı gelince, sandığı ortaya çıkarın ve çocuğunuzun oyuncaklarını içine koymasını sağlayın; kalemler ya da küçük oyuncaklar, sandığın içindeki büyük oyuncaklar arasında kaybolur; bu nedenle, bunları kapaklı karton kutularda ya da boş plastik dondurma kutularına koyabilirsiniz. Sebze sepetleri, oyuncaklar ve giysiler için oldukça uygundur. Düzenli kullanıldığında gerektiği kadar yer sağlanır.

BENİMSEME

Çocuğunuz odasını seviyor ve onu benimsemişse, odasını daha çok toplayacak ve düzenli tutmaya çalışacaktır. Bu nedenle odasında kullanılacak süslemeleri ve lamba, yorgan, yastık gibi bazı şeyleri onun seçmesini sağlayın. Büyüdükçe, odayı onun özel alanı olarak gördüğünüzü̈, burayı istediği gibi düzenleyebileceğini, örneğin odaya girmeden önce her seferinde kapıyı vurarak gösterebilirsiniz. Çok az çocuk düzenlidir, pek çoğu da ya dağınıklığa önem vermez ya da ilgilenmez; bu karmaşa içinde yaşamaktan da rahatsız olmaz. Anne-babadan gelen söylenmeler etkili değildir; bu nedenle işe yarayacak bir anlaşmaya varmak gerekebilir.

DÜZENLİLİĞİ ÖDÜLLENDİRİN

Çocuğunuzun yaşına uygun bir düzenlilik hedefi belirleyin. Küçül bir çocuk için, gün sonunda oyuncaklarını kaldırması iyi bir hedef olabilir. Daha büyük bir çocuk için haftada bir genel bir temizlik daha uygundur. Çocuğunuzun gösterdiği çabaları her seferinde ödüllendirin onu destekleyin. Baştan ödül vermek, fazladan zorluk ve tartışmalara yol açar. Bunun yerine bir yıldız çizelgesi hazırlayın ve toplama için listeye bir yıldız ekleyin. Belli sayıda yıldıza ulaşılınca, oda için yeni ve küçük bir hediyeyle onu ödüllendirebilirsiniz.

ASKI ALIN

4-5 yaşlarındayken çocuğunuz elbiselerini askıya asabilir. Asılacak yeri onun boyuna uygun bir hale getirerek zorlanmasını engelleyin. Çocuğunuza kirli çamaşırları nereye koyacağını gösterin, odasında ya da banyo bir kirli torbası ya da sepeti yapın. Bu, yer boyunca ve ayakaltında uzanan çamaşırlardan kurtulmanıza yardımcı olacaktır. İçeri geldiğinde paltosunu yere bırakma eğilimi gösteriyorsa, onun için bir askı yeri yapın. Her aile bireyi için değişik renkli, resimli ya da şekilli bir askı koyabilirsiniz.

OYUNA DÖNÜŞTÜRÜN

Toparlanmayı baştan itibaren bir oyun haline getirin. On sekiz aylık bir bebek, iki çift çorabı bulmayı çok sevebilir. Daha büyük bir çocuk için, toplama sırasında, odasında arayarak bulacağı bir şeyi saklayabilirsiniz. Çocuklar 4-5̧ yaşlarında hayali oyun oynamaya başlarlar. Toplama yükümlülüğü̈ de hayali bir mekanda gerçekleşirse işler daha da kolaylaşır. 

Arkadaşlık becerisi insanın kazanması gereken sosyal yeterliliklerden biridir.  Okul öncesi çocukları için arkadaşlık, yan yana olma ya da birlikte oyun oynama davranışlarıyla sınırlıdır. Arkadaşlık, genelde sevgi, saygı, bağlanma, hoşgörü, sorumluluk ilişki kurma becerisi, konuşmayı başlatma, dinleme, atılganlık, etkili ve uygun iletişimi başlatma, etkileşime , iletişime tepki verme, iyi geçinme, vericilik, paylaşma, yardımlaşma ( arkadaşlarına yardım etme ve ihtiyacı olduğunda arkadaşlarından yardım isteme), başkalarının haklarına saygı duyma, kendi hakkını savunma, uzlaşma, sosyal adalete dikkat etme gibi tutumları, davranışları içerir.  

Ayrıca duyguları tanıma, başkalarının duygularını anlama, duygulara duyarlı olma (empati) sevgiyi ifade etme, başkalarıyla çatışmamaya özen gösterme konularını da kapsar.  Temelde arkadaşlık beceriler öğrenme ve eğitim yoluyla kazanılır.

3 yaş çocukları sosyal bir kişilik geliştirmeye başlarlar.  Küçük arkadaş gruplarına katılırlar.  Basit işbirliğine ve eşgüdüme dayalı oyunlar oynarlar.  Oyuncakları paylaşmaya başlarlar.  Arkadaşlarının oyunlarına katılırlar.

4 ve 5 yaş çocukları, üç yaşındaki çocuklardan daha olgun bir biçimde genellikle kendi hemcinslerinden arkadaş seçerler.  Arkadaşlarının davranışlarından etkilenirler.  Hem kendileri etkilerler.  Hem de etkilenirler.  Genelde arkadaşının yaptığını yapmak isterler.  Arkadaşlıktan hoşlanmayı, vermeyi, paylaşmayı, işbirliğini, eşgüdümü, oyunlarda beklemeyi öğrenirler.  Grup oyunları oynarlar.  Bu oyunlarda kurallara uyarlar.  Dostça bir yaklaşım sergilerler.

Yatak saati alışkanlıkları 1-1.5 yaş döneminde başlar ve 2 ile 4 yaş arası oldukça önem kazanır. Sabahtan geceye geçişi simgeler, rahat ve güvenli geçiş için çok önemlidirler. Uyku alışkanlıklarında dikkat edilmesi gereken konu çocukların bu ritüelleri karmaşıklaştırmasına izin vermemektir. Örneğin uyku arkadaşını 3 kez öpmenizi isteyebilir ancak kitaplığındaki tüm kitaplarını veya sepetindeki tüm oyuncaklarını öpmenizi istemesi abartılıdır. Bu durumlarda sınırlarınızı çizmeli ve bunlara uymalısınız. Başka bir abartılan alışkanlık ise bitmeyen bir yeme/içme isteği olabilir. Çocuğunuz uyku saatinden önce ufak bir yiyecek veya içecek alabilir (dişlerini fırçalamadan önce) uyurken yanında susadığında içebileceği bir bardak içecek bırakılabilir. 

Uykuya geçmeden önce amacınız mümkün olduğunca hareketi azaltmak olmalıdır. Böylece çocuğunuz uykuya geçmeden gerekli sakinliğe alışmış olur. Heyecanlı olmak onları yormak yerine daha huzursuz veya agresif olmalarına neden olabilir. 

Ek öneriler;

• Her gece aynı uyku nesnesi ile uyumak.

• Uyku öncesi banyo ritüeli

• Uyku öncesi aynı içeceği aynı bardak veya biberon ile içmek

• Uyku şarkısı veya masalı belirlemek

• Yalnız uyumaktan hoşlanmıyorsa yavaş yavaş uzaklaşmayı deneyin. Yanında yatın, sonra oturun, sonra yatağın yanında bir sandalye ve sonrasında kapı önü gibi kademeli uzaklaşmayı deneyin. 

• Tekrar son defa iyi geceler demek için odaya 5-10 dk sonra gelme sözü vermek ve bu sözü mutlaka tutmak size olan güvenini pekiştireceği gibi yalnız uykuya geçişi de kolaylaştıracaktır.

2020’nin başından itibaren dünyada ciddi bir tehdit haline gelen korona virüs ülkemizde de vakaların görülmesiyle birlikte hem biz yetişkinlerin hem de çocukların mevcut yaşamımızın değişmesine ve rutinlerimizin farklılaşmasına sebep olmuştur. Bu durumun yarattığı kaygıyla baş etmeye çalışırken ebeveynlerin, özellikle bu süreci çocuklarıyla birlikte sağlıklı yönetebilmeleri adına çeşitli tavsiyelere ihtiyaç duyduklarını görmekteyiz.

Evde, sokakta, sosyal medyada, televizyonda bu kadar çok bu konu gündemdeyken çocukların değişen yaşamlarına yönelik sordukları sorulara hazır olmak ve bu dönemin psikolojik etkilerine karşı onları desteklemek oldukça önemlidir. 

- Her şeyden önce çocuklar ne kadar kaygılanmaları gerektiğini biz yetişkinlerden öğrenirler. Onların yanında sakinliğimizi korumaya ve kaygımızı kontrol altına almaya çalışmalıyız.

-Sosyal medyada ve televizyonda yayınlanan tüm haberlere çocukları maruz bırakmamaya özen göstermeliyiz.Özellikle sosyal medyada yayılan asılsız haberlere itibar etmemek ve çocukları bu tarz haberlerden uzak tutmak gerekir. Ölen kişi sayısı gibi çocuklar tarafından bilinmesi gerekmeyen haberleri de çocukların yanında izlememek ve konuşmamak doğru olacaktır. 

-Haberleri tamamen gizlemek, hiçbir şey yokmuş gibi davranmak, olayı normalize etmek doğru değildir. 

-Virüsü anlatırken onların gözle görülemeyen mikrop gibi şeyler olduğunu ifade ederek bir süre önlem almamız gerektiğini belirtip, virüsten korunma yollarını çocuğa onu tedirgin etmeden açıklamak gerekir. Virüsün yayılmasını önlemek amacıyla neler yapılabileceğini anlatmak ve bu süreçte çocuğun sorduğu her soruya yaşına uygun, basit, net cevaplar vermek önemlidir. Çocuk bu dönemde sorularının geçiştirildiğini hissetmemelidir. 

-Önlem almanın önemi üzerinde durduktan sonra şuan güvende olduğumuzu belirtmemiz çocuğu rahatlatır.

-Bahsettiğiniz önlemleri unuttuğunda yargılayıcı olmamaya özen gösterilmesi gerekir. Ellerini yıkamayı unutmak, bir arkadaşına sarılmak, elini ağzına götürmek gibi vermiş olduğunuz önlem kurallarına uygun davranmayı unuttuğu zaman çocuğa tepki gösterilmemelidir.

-Yaşı uygun olan ve konuyla ilgili detaylı soru soran çocuklara konuyla ilgili çocuklar için hazırlanmış videolar izlettirilebilir. Bu videoların içeriği ebeveynler tarafından kontrol edilip uygunluğuna bakıldıktan sonra çocukla birlikte izlenmelidir. 

-Evde geçirilen zamanı planlamak ve belirli bir rutin oluşturmak çocuklara iyi gelecektir. 

- Unutulmamalıdır ki; oyun çocuğun yaşam biçimidir. Evde ebeveyn ve çocuk arasında kurulan oyunların kıymeti çocuk için çok büyüktür. Çocukların bu süreçte kendilerini daha iyi hissetmeleri için oyunun sihirli gücünden yararlanabilirsiniz.

- Kaygının virüs gibi bulaştığını bilerek bu dönemde kaygılı bireylerden kendinizi ve çocuğunuzu uzak tutmaya çalışın.

Okula dönüş zamanı çocuklar ve aileler için kaçınılmaz değişimleri de beraberinde getirir: yeni bir anaokulu; yeni sınıf ve yeni öğretmenler gibi.

Değişim dönemleri çocukların öğrenmesi ve büyümesi için heyecan verici fırsatlardır. Ebeveynler ve eğitimciler, çocuğun yeni bir eğitim ortamına geçişinde güvende hissedebilmesinde önemli rol oynarlar. Çocuğun yaşamındaki bu dönüm noktaları tabii ki kaygıya da neden olur. Eğitimciler ve aileler arasındaki bağı güçlendirmek hem çocuklar hem de yetişkinler açısından daha kolay bir geçişe yardımcı olacaktır.

Aileler Nasıl Yardım Edebilir?
Değişimle ilgili hevesli olun. Eğer siz heyecanlı ama aynı zamanda kendinden emin görünürseniz çocuğunuz da böyle hissedecektir. 

Kendinizi hazırlayın. Çocuğunuzun okula hazır oluşunun anne-babanın hazır oluşu ile yakından ilgili olduğu unutulmamalıdır. Okula ve öğretmenine güvenerek çocuğunuza destek olmalısınız.

Devamlılık sağlayacak olan günlük rutinler oluşturmaya başlayın. Çantasını toplamak, giysilerini hazırlamak gibi basit görevlerde onun da katılımını sağlayın. Ayrıca birkaç hafta öncesinde daha erken yatma saati uygulamasına başlamak da yardımcı olacaktır.

Çocuğunuzun eşyalarını bir gece önceden hazırlamak sabah koşuşturmasını azaltır. Koşuşturma, stresi ve öfkeyi artırır; bu da istediğiniz mutlu bir başlangıç için engel oluşturur.

Her çocuğun, yeni bir ortama-okula uyum süreci farklıdır. Bu süreçte uyum sağlaması ve başarması için ona güvenmeli, fırsat vermeli ve kararlı davranarak onu desteklemelisiniz.

Özellikle ilk gün, birlikte sohbet etmek ve birlikte zaman geçirmek için ekstra zaman ayırın. Ancak hoşça kal deme zamanı geldiğinde de sürenin fazla uzamamasına gayret edin. Eğer çocuğunuz ayrılmak istemez ve size tutunursa orada daha uzun süre kalmak yalnızca ayrılığı daha fazla zorlaştırır. Bu nedenle ayrılırken kesin ama samimi olun, ağladığı için onunla asla alay etmeyin veya küçük düşürücü sözler sarf etmeyin. Bunun yerine destekleyici ifadeler kullanın, örneğin, “Hoşça kal demek çok zor, seni anlıyorum” gibi.

Eve dönüş için de acele etmeyin. Çocuğunuz almaya geldiğinizde size gün içinde okulda yaptıklarını göstermek isteyebilir. Sizi gördüğünde mutsuz veya kızgın görünebilir veya daha fazla kalmak isteyebilir, bu sizi şaşırtmasın. Bunun anlamı ayrılmak için de zamana ihtiyacı olduğudur. Ona okulun zaman geçirmek,öğretmenlerle veya diğer velilerle sohbet etmek için güzel bir yer olduğunu düşündüğünüzü gösterebilirsiniz.

Eğer onu almak için gecikecekseniz haber vermeye çalışın. Çocuğunuzu almak için gecikebileceğiniz önceden belli ise mutlaka onunla paylaşın. Çocuğunuz saate bakmayı ve böylelikle henüz eve gitme zamanının gelmediğini öğrenebilir.

Biliyoruz ki, anne baba olarak sizler de en az çocuklarımız kadar heyecanlısınız.

Sizler de bu süreçte öğretmeni, okul rehberlik servisi ile iletişim ve işbirliği içinde olmalı, size belirtilen saatlerde mutlaka okulda bulunmalı ve çocuğunuzu bekletmemelisiniz. Okulun ilk günlerinde çocuğunuzdan ve okuldan beklentiniz onun gününü mutlu ve eğlenceli geçirmesi olmalıdır. Bu nedenle ilk günler, çocuğunuzun beslenme, tuvalet gibi alışkanlıklarının değiştirilmesi ya da geliştirilmesi konusunda sabırlı olmalısınız.